Kriset mirësia mes Romeos dhe Meritonit, debat i ashpër mes tyre: Bardhi u prek dhe unë i jam lutur…

Romeo: Ka pasur disa situata Meritoni por duhet t’ia kujtosh se harron të mirat shpejt.

Meritoni: Jo, je ti ai që harron.

Romeo: Ja ta kujtoj unë. Ka qenë situata e dasmës.

Meritoni: Çfarë më ke ndihmuar në situatën e dasmës?

Romeo: Unë ngrita dorën për Bardhin, meqë më tha kam qejf e ngrita dorën. Nuk fton Sarën dhe Vesën, Bardhi u prek dhe unë i jam lutur t’i kërkojë falje Sarës. Pasi ky i kërkon falje Sarës ajo se besoi, më pa skam folur edhe me Sarën. Bardha dhe Sara më pas i shkuan në dasëm. Tek situata me rripin i kam dalë në krah. Tek situata e hallvës i kam ndenjur në krah. S’ia ka bërë njeri.

Meritoni: Ne e kemi pasur pro shtëpinë.

Romeo: Ato fjalë që Meritoni i tha…

Meritoni: Tek pjesa e dasmës argumentoj ndryshe. Tek pjesa e rripit ishte ky që e bëri më të madhe. Në mënyrë indirekte më uli sërish.