Fisi Bajau i Indonezisë njihet për përshtatjen e tij të jashtëzakonshme me ujin, që është rezultat i karakteristikave gjenetike.
Duke jetuar në det për gati një mijë vjet, këta njerëz janë një popull me të vërtetë amfib. Ata përdorin varkat si shtëpinë e tyre dhe kalojnë pjesën më të madhe të jetës së tyre në ujë. Aftësitë e tyre të zhytjes së lirë janë të jashtëzakonshme, dhe ata janë në gjendje të zhyten thellë dhe gjatë, duke përdorur pajisje minimale si pesha dhe syze.
Hulumtimet kanë treguar gjithashtu se ata posedojnë një mutacion gjenetik unik që ndihmon në përmirësimin e aftësive të tyre të zhytjes. Ky mutacion, i njohur si “gjeni nomad i detit”, rezulton në një shpretkë të zmadhuar. Shpretka luan një rol kyç në rritjen e niveleve të oksigjenit në gjak gjatë zhytjes.
Doktoresha Melissa Ilardo nga Universiteti i Kembrixhit theksoi se kjo përshtatje lidhet me një rritje të niveleve të hormoneve tiroide, gjë që çon në një shpretkë më të madhe. Duke folur për BBC, Ilardo tha se ata zhyten vazhdimisht për tetë orë në ditë, duke kaluar rreth 60 për qind të kohës së tyre nën ujë.
Edhe pse ata njihen për aftësitë e tyre mbresëlënëse të zhytjes, mënyra e tyre e jetesës aktualisht është nën kërcënim. Lufta për shtetësi dhe presioni nga peshkimi komercial përbën një kërcënim serioz për mënyrën e tyre tradicionale të jetesës.
